|
● Uszkodzenia betonu typowe dla konstrukcji mostowych i przemysłowych |
|
|
|
 |
|
Zbyt cienka otulina betonowa
Tuż pod powierzchnią betonu widać korodujące pręty zbrojeniowe.
Jest to typowy błąd wykonawczy polegający na braku lub niedostatecznej liczbie wkładek dystansowych zbrojenia podczas betonowania. |
Korozja ługowania
Beton lub zaprawa obsypują się. W obrębie rys występują biało-żółte wycieki.
Ługowanie polega na wypłukiwaniu z betonu przez miękką wodę substancji rozpuszczalnych, głównie wodorotlenku wapnia, co powoduje zmniejszenie szczelności i osłabienie spójności betonu. |
|
 |
 |
|
|
Karbonatyzacja betonu
W pierwszym stadium na powierzchni betonu pojawiają się rysy wzdłuż prętów zbrojeniowych, a w drugim stadium odpada otulina betonowa.
Karbonatyzacja betonu jest wietrzeniowym procesem chemicznym przebiegającym pod wpływem dwutlenku węgla i wody, polegającym na przeobrażaniu się wodorotlenku wapnia w węglan wapnia. Podczas karbonatyzacji wzrasta twardość i wytrzymałość betonu na ściskanie, a wartość pH maleje z ok. 12 do ok. 7, tzn. odczyn zmienia się z zasadowego na obojętny.
Dla betonu jest to zjawisko pozytywne, natomiast dla zbrojenia jest ono negatywne. W betonie o odczynie zasadowym na powierzchni stali tworzy się pasywna warstwa tlenków i zbrojenie wówczas nie koroduje. Warstwa ta zanika w betonie o wartości pH < ok. 9,5 i zbrojenie zaczyna wówczas korodować. |
|
Korozja powodowana mrozem
Powierzchniowe ubytki i wykruszenia betonu.
Woda zamarzając w porach i szczelinach powiększa swą objętość i rozsadza beton. |
|
 |
 |
|
Korozja siarczanowa
Beton pęcznieje i traci spójność. Na powierzchniach murowanych występują białe wykwity.
Jony siarczanowe reagują ze składnikami stwardniałego zaczynu cementowego tworząc produkty, które krystalizują z wodą zwiększając przy tym znacznie swą objętość. Siarczany pochodzą z atmosfery w postaci kwaśnych deszczów, z rzek i wód gruntowych oraz z usypów z wagonów kolejowych. |
Korozja chlorkowa
Na powierzchni betonu widoczne są białe wykwity. Na krawędziach rys, w miejscach nieszczelności izolacji, występują białe i/lub rdzawe wycieki.
Chlorki pochodzą z mieszanek używanych do odladzania nawierzchni i występują głównie w mostach drogowych. Są transportowane przez wodę i osadzają się w miejscach jej odparowania.
Tlenki glinu zawarte w cemencie wiążą (neutralizują) jony chlorkowe jedynie w ilości do ok. 0,4 % masy cementu.
W wilgotnym betonie wolne jony chlorkowe powodują korozję stali zbrojeniowej, również w betonie nie skarbonatyzowanym. W większych ilościach, po wypełnieniu porów, powodują rozsadzanie betonu na skutek cyklicznego nawilżania i wysychania. |
|
 |
|
